انتقلت تالا مع كلبها شوشو إلى بيت جديد. بَدَأت تالا تَتَعلّم في مدرسةٍ جَديدةٍ، وَلا يَستطيع كَلبُها شوشو الانضمامَ إليها. تالا ما زالت لا تَعرف أحدًا، وفي الاستراحَةِ أثناء الدَّوام الدراسيّ تلعب وَحدَها. اقترحَ المعلِّم عَلى تالا أن تجلسَ عَلى مقعدِ الصَّداقَةِ. لكن ما أَن وَصَلت إليهِ وَجدَت أَحدهم يجلسُ هناكَ. "ما هوَ مَقعدُ الصَّداقَةِ؟" سَأَلت الأمُّ "هذا مقعدٌ خاصٌّ يُساعدنا كَي نَجدَ أَصدقاءً جُدُدًا" أَجابَت تالا
مقعدُ الصَّداقَةِ هُو حِكايةُ الإِمكانِيّاتِ المُتوفِّرةِ للقاءِ الأَصدقاءِ في كلِّ مكانٍ. حِكايَةٌ عَن أصدقاءٍ قدامى وَجُدد وعَن الصُّعوباتِ في تَكوينِ صَداقاتٍ وَأَيضًا عَنِ الفُرَصِ المُتوفِّرَةِ في البِداياتِ الجَديدَةِ. ويندي مِدور ودانيال ايجنياس مُبدِعا القِصَّة يَنجَحان مرَّةً أُخرى أَن يَنقُلا عالَمًا كامِلًا حَول الوِحدَةِ وَتَكوينِ الصَّداقاتِ. وَأَنْتُمْ، هَلْ جَرَّبْتُم الجُلوسَ عَلى مَقْعَدِ الصَّداقَةِ؟
ספרם של ונדי מדור ודניאל אגנאס, מחברי לובנה וחלוק, על חברוּת שלא הייתה מתרחשת לולא ספסל החברות הממוקם בחצר בית הספר. תרגום לערבית: ג'וודאת עיד.
לילי וצמר עברו דירה. לילי התחילה ללמוד בבית ספר חדש, וצמר לא יכול להצטרף. לילי עדיין לא מכירה אף אחד, ובהפסקה היא משחקת לגמרי לבדה. המורה מציע לה לנסות לשבת על ספסל החברות, אבל היא מגלה שמישהו אחר כבר יושב שם.
ספסל החברות הוא סיפור על האפשרות להיפגש ולהתחבר בכל מקום, על חברים ותיקים וחדשים, על הקשיים ביצירת חברויות וגם על ההזדמנויות הטמונות בהתחלות חדשות.
